Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου

Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου, η οποία από το 1988 έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO, εξελίχθηκε χωρίς συγκεκριμένο πολεοδομικό σχεδιασμό γύρω από το φρούριο-ακρόπολη της πόλης, πιθανότατα μετά τον σεισμό του 515.

 

Το φρούριο διαχωρίζεται σε δύο βασικές πολεοδομικές ζώνες: το Κολλακιό στα βόρεια και τη Χώρα στα νότια. Στο Κολλακιό βρίσκονται γνωστά σημεία, όπως ο δρόμος των Ιπποτών, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ή Καστέλο, το Νοσοκομείο που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, οι ναοί του Τάγματος και άλλα σημαντικά κτίρια. Στη Χώρα θα συναντήσει κανείς το τουρκικό παζάρι γύρω από το τζαμί του Σουλεϊμάν, την παλαιά αγορά και άλλα αξιοσημείωτα κτίσματα.

 

Όπως αναφέρεται στην περιγραφή της UNESCO, οι Οσπιταλιέροι του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ κυριάρχησαν στη Ρόδο για δύο και πλέον αιώνες, από το 1309 έως το 1523, και τη μετέτρεψαν σε ισχυρό φρούριο λόγω των έντονων συγκρούσεων της περιόδου. Αργότερα, η πόλη πέρασε υπό τουρκική και στη συνέχεια ιταλική κυριαρχία. Η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου είναι μία από τις παλαιότερες ενεργές μεσαιωνικές πόλεις στον κόσμο, αποτελώντας ένα σταυροδρόμι πολιτισμών.