Γαληνός

Ο Γαληνός, γεννημένος το 129 μ.Χ. στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας, ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς γιατρούς και φιλοσόφους της αρχαιότητας. Το έργο του επηρέασε βαθιά την ιατρική επιστήμη, και η επιρροή του παρέμεινε ζωντανή για αιώνες στη Δύση και την Ανατολή.

 

Ο Γαληνός σπούδασε ιατρική στην Πέργαμο, τη Σμύρνη, την Κόρινθο και την Αλεξάνδρεια, το σπουδαιότερο ιατρικό κέντρο της εποχής. Το 157 μ.Χ. επέστρεψε στην Πέργαμο, όπου υπηρέτησε ως γιατρός των μονομάχων. Το 162 μ.Χ. πήγε στη Ρώμη, όπου γρήγορα κέρδισε φήμη ως σπουδαίος ιατρός και έγινε προσωπικός γιατρός του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου και άλλων μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας.

 

Συνδύασε τις θεωρίες του Ιπποκράτη με τις δικές του παρατηρήσεις και πειραματισμούς. Έδωσε ιδιαίτερη σημασία στη λογική ανάλυση, την εμπειρική παρατήρηση και τα ανατομικά πειράματα. Ήταν ένθερμος υποστηρικτής της θεωρίας των τεσσάρων χυμών (αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή), την οποία ανέπτυξε και συστηματοποίησε. Πίστευε πως η υγεία εξαρτάται από την ισορροπία των χυμών αυτών στο σώμα.

 

Ο Γαληνός έγραψε πληθώρα έργων, μερικά από τα οποία κάλυπταν θέματα όπως η ανατομία, η φυσιολογία, η παθολογία, η φαρμακολογία και η ηθική. Μελέτησε και περιέγραψε λεπτομερώς το ανθρώπινο σώμα μέσω ανατομών ζώων, καθώς οι νεκροψίες ανθρώπων ήταν απαγορευμένες στην εποχή του. Οι ανατομικές του παρατηρήσεις και οι θεωρίες του για το κυκλοφορικό και το νευρικό σύστημα παρέμειναν κυρίαρχες στην ιατρική επιστήμη μέχρι την Αναγέννηση.

 

Ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές της ιατρικής του αρχαίου κόσμου και οι θεωρίες του αποτέλεσαν τη βάση της δυτικής ιατρικής σκέψης για πάνω από 1.000 χρόνια. Κατά τον Μεσαίωνα, τα έργα του μεταφράστηκαν στα λατινικά και τα αραβικά, διασφαλίζοντας τη διατήρηση και διάδοση της ιατρικής του κληρονομιάς. Αν και πολλές από τις θεωρίες του αργότερα αποδείχθηκαν εσφαλμένες, η προσέγγισή του στην ιατρική επιστήμη, που συνδύαζε την παρατήρηση με τη θεωρία, έθεσε τα θεμέλια για τη σύγχρονη ιατρική έρευνα.

 

Ο Γαληνός παραμένει σημαντικός για την ιστορία της ιατρικής και τη φιλοσοφία της επιστήμης, αναγνωρισμένος για την προσπάθειά του να συνδυάσει τη θεωρία με την πρακτική γνώση, καθώς και για τον πειραματισμό του και τις πρωτοποριακές μεθόδους του στην ανατομία.