Πώς οι 25-30 άνθρωποι, που δημιουργούν μία ετερόκλητη δυναμική τόσο μεταξύ τους όσο και με σένα που προσπαθείς να τους διδάξεις, θα μπορέσουν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι που εξελίσσεται μπροστά τους.

 

Έχεις 45 λεπτά που πρέπει να εξαντλήσεις πολλά πράγματα: την ενέργειά σου, τη δημιουργικότητά σου, τις γνώσεις σου, συχνά την υπομονή σου, να αλλάζεις στρατηγικές, να επικοινωνείς και να αλληλεπιδράς διαρκώς με όλους τους μαθητές σου. Είναι μία διαδικασία εγρήγορσης, αρκετά εξαντλητική που όταν είναι επιτυχημένη νοιώθεις μία ευφορία δημιουργικότητας. Όταν δεν είναι, ή απλά δεν το καταλαβαίνεις ή απλά στο μεταφέρουν οι μαθητές σου όταν ήδη πριν χτυπήσει το κουδούνι έχουν φορτώσει τις τσάντες τους και τα πανωφόρια τους.

 

Στην ερώτηση «Ποιός μας έχει εκπαιδεύσει να διαχειριζόμαστε μία τάξη;» νομίζω πως όλοι μας θα πούμε το ίδιο πράγμα: «Κανένας». Επιμορφωτικά σεμινάρια σχετικά με αυτό το θέμα δεν οργανώνονται, δια βίου μάθηση από το Υπουργείο Παιδείας σε αυτά τα ζητήματα δεν υπάρχουν και έτσι ρίχνουμε το βάρος στη διδακτική. Η εκτίμησή μου είναι πως η διδακτική έχει ορισμένες έτοιμες συνταγές που μπορούν να δουλέψουν, αντίθετα η διαχείριση της τάξης είναι μία αρκετά ανατροφοδοτούμενη διαδικασία που η καλύτερα μαγειρεμένη συνταγή μπορεί να καταρρεύσει. Και έτσι το μόνο που σου μένει είναι να μετράς τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα, ώστε να περάσει αυτό το «διαβολικό 45λεπτο».

 

Πηγή: biologyinschool