ενός φαινομένου, που τείνει να πάρει μεγάλες διαστάσεις μέσα και έξω από τα σχολεία.

 

Όπως προκύπτει από έρευνα που διενεργήθηκε σε περισσότερους από 16.000 μαθητές -στα πλαίσια της καμπάνιας- ένας στους τρεις μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, ενώ ένας στους δύο μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνεται μάρτυρας περιστατικών σχολικού εκφοβισμού.

 

Για να αντιμετωπίσουν αντίστοιχα φαινόμενα βίας, αλλά και την έλλειψη ενημέρωσης εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών γύρω από τα φαινόμενα αυτά, έξι ΜΚΟ από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία, με συντονιστή το «Χαμόγελο του παιδιού» προχώρησαν στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Καμπάνιας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού.

 

Στο πλαίσιο του προγράμματος δημιουργήθηκαν οι διαδικτυακοί τόποι www.antibullying.eu, που παρέχει πληροφόρησησε εκπαιδευτικούς, παιδιά και γονείς, και www.yousmile.gr για την επικοινωνία των παιδιών μεταξύ τους, υλοποιήθηκε εκτεταμένη έρευνα σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις συμμετέχουσες χώρες, αναπτύχθηκε ένα σύγχρονο διαδραστικό εκπαιδευτικό εργαλείο για εκπαιδευτικούς και μαθητές και σχεδιάστηκε μια ενημερωτική καμπάνια για προβολή από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

 

Στόχοι της Ευρωπαϊκής Καμπάνιας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού είναι η προώθηση της άμεσης συμμετοχής των μαθητών στην αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, η αναβάθμιση του ρόλου των εκπαιδευτικών στην αναγνώριση και διαχείριση του φαινομένου και η ανάπτυξη στρατηγικής ευαισθητοποίησης του κοινού.

 

Το έργο υλοποιείται τα τελευταία δύο χρόνια, με συντονιστή εταίρο το «Χαμόγελο του Παιδιού». Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται σε 189.278 ευρώ, το μεγαλύτερο ποσοστό του οποίου καλύφθηκε από το κοινοτικό πρόγραμμα «Daphne III».

 

«Ήρθε η στιγμή να θέσουμε εαυτούς στη διάθεση των παιδιών και κάτω από θεσμικές ομπρέλες. Η ευρωπαϊκή καμπάνια δεν είναι άλλη μια διαφημιστική καμπάνια.

 

Η έρευνα κάλυψε τις έξι ευρωπαϊκές χώρες και υλοποιήθηκε σε ιδιαίτερα εκτεταμένο δείγμα σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συμμετείχαν συνολικά 16.227 μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από τις έξι χώρες του προγράμματος, οι οποίοι συμπλήρωσαν ειδικό ερωτηματολόγιο. Σημειώνεται ότι πήραν μέρος 4.987 μαθητές από 167 σχολεία της Ελλάδας.

 

Τα αποτελέσματα της έρευνας στην Ελλάδα καταδεικνύουν ότι το 31,98% των παιδιών υπήρξε θύμα σχολικού εκφοβισμού είτε κατ' επανάληψη είτε περιορισμένες φορές.

 

Αρκετά μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των μαθητών που υπήρξαν θύματα σχολικού εκφοβισμού στη Λιθουανία (51,65%) και στην Εσθονία (50,07%). Ακολουθούν οι μαθητές της Βουλγαρίας (34,66%) και της Λετονίας (25,21%). Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ιταλία είναι 15,09% και έτσι η Ιταλία καθίσταται η χώρα με το μικρότερο ποσοστό ομολογούμενης θυματοποίησης μεταξύ των έξι χωρών.

 

Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού στους Έλληνες μαθητές έλαβε χώρα περισσότερο είτε έξω από το σχολείο (35,38%) είτε στους διαδρόμους του σχολείου (32,7%). Ακολουθεί η σχολική τάξη (24,4%) και η γειτονιά ή το πάρκο (21,84%).

 

Σημαντικό ποσοστό (20,93%) δήλωσε ότι υπήρξε θύμα σχολικού εκφοβισμού στο διαδίκτυο.

 

Η χρήση κοροϊδευτικών ονομάτων είναι η συνηθέστερη μορφή σχολικού εκφοβισμού σύμφωνα με τη μαρτυρία του 60,69% των μαθητών των ελληνικών σχολείων που δήλωσαν θύματα. Δεύτερη συνηθέστερη μορφή εκφοβισμού είναι τα σπρωξίματα- χτυπήματα (45,39%), με τα πειράγματα λόγω της εξωτερικής εμφάνισης να ακολουθούν με ποσοστό 36,3%. Τα χαμηλότερα ποσοστά εντοπίστηκαν στη χρήση κινητών τηλεφώνων και του διαδικτύου, όπου η ανάρτηση εξευτελιστικών φωτογραφιών στο διαδίκτυο έλαβε 14,26% και η διάδοση εξευτελιστικών φωτογραφιών μέσω κινητών 12,82%.

 

Από την έρευνα σε όλες τις χώρες προέκυψε ότι το βασικό χαρακτηριστικό του θύματος είναι ανισορροπία δύναμης ανάμεσα σε αυτό και το θύτη. Ακολουθούν χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν το θύμα από τους υπόλοιπους, όπως η εθνικότητα, η εξωτερική εμφάνιση, η σωματική ανεπάρκεια και οι σεξουαλικές προτιμήσεις. Σχετικά με το θύτη προκύπτει ότι συνήθως πρόκειται για παιδί οικογενειών με ενδοοικογενειακά προβλήματα και κακές σχέσεις μεταξύ των μελών.

 

Συνήθως ο θύτης έχει άσχημες σχέσεις με συμμαθητές και καθηγητές και μειωμένη σχολική επίδοση.

 

Οι μάρτυρες- παρατηρητές φαινομένων σχολικού εκφοβισμού επιλέγουν στην πλειοψηφία τους να βοηθήσουν το θύμα, χωρίς να λείπουν και οι περιπτώσεις εκείνες που αγνοούν το περιστατικό είτε γιατί φοβούνται τις συνέπειες είτε γιατί δεν ξέρουν πώς να παρέμβουν. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι οι καθηγητές τους παρεμβαίνουν σε μεγάλο ποσοστό στα περιστατικά, αλλά συχνά δεν γνωρίζουν τον τρόπο παρέμβασης γι' αυτό και πρέπει να ενημερωθούν πιο αναλυτικά.