"τι τραβάμε και δεν το μαρτυράμε"...
Δημοσιεύτηκε: 30 Σεπ 2010, 18:52
καθημερινά παρατηρώ ότι αναρτούνται διάφορα για συμπεριφορά και αντιμετώπιση γονέων...
ειλικρινά είναι η τέταρτη χρονιά μου στο δημόσιο και έχω απλά απελπιστεί.
η κατάσταση είναι δραματική. στο σχολείο που είμαι φέτος οι γονείς είναι τόσο "κακομαθημένοι", κάνουν ό,τι θέλουν...
και ακόμα δεν μπορώ να καταλαβώ αφού βλέπω τους συναδέλφους να αγανακτούν γιατί το ανέχονται.
αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε. εκτός από το να "βγάζουμε το καπέλο" στους γονείς με τη δουλειά μας.
έχω επίσης την εντύπωση ότι και η πολιτεία, δε θέλω να σχολιάσω για το υπουργείο, είναι σαν να μας έχει δέσει τα χέρια και πρέπει να υπακοούμε σαν τα στρατιωτάκια...
τέλος δεν υποστηρίζουμε οι ίδιοι τον κλάδο μας. φαντάζομαι όλοι έχουμε συναντήσει στα σχολεία τα κλασικά πηγαδάκια με τις "καλοκουβέντες". δεν πιστεύω ότι είναι όλοι συμπαθητικοί υπάρχει όμως μια λέξη που λέγεται και διακριτικότητα. και στην τελική αν κάποιος έχει πρόβλημα με κάποιον γιατί δεν το αντιμετωπίζει αλλά απλά κάθεται και κουτσομπολεύει;;
και θέλω να κλείσω με μια ατάκα συναδέλφου: "μην αγχώνεσαι, έτσι είναι τα πράγματα εδώ, μην προσπάθεις να το αλλάξεις, θα πάθεις έμφραγμα"
αφιερωμένο σε όσους θέλουν καλύτερες εργασιακές και μαθησιακές συνθήκες...
ειλικρινά είναι η τέταρτη χρονιά μου στο δημόσιο και έχω απλά απελπιστεί.
η κατάσταση είναι δραματική. στο σχολείο που είμαι φέτος οι γονείς είναι τόσο "κακομαθημένοι", κάνουν ό,τι θέλουν...
και ακόμα δεν μπορώ να καταλαβώ αφού βλέπω τους συναδέλφους να αγανακτούν γιατί το ανέχονται.
αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε. εκτός από το να "βγάζουμε το καπέλο" στους γονείς με τη δουλειά μας.
έχω επίσης την εντύπωση ότι και η πολιτεία, δε θέλω να σχολιάσω για το υπουργείο, είναι σαν να μας έχει δέσει τα χέρια και πρέπει να υπακοούμε σαν τα στρατιωτάκια...
τέλος δεν υποστηρίζουμε οι ίδιοι τον κλάδο μας. φαντάζομαι όλοι έχουμε συναντήσει στα σχολεία τα κλασικά πηγαδάκια με τις "καλοκουβέντες". δεν πιστεύω ότι είναι όλοι συμπαθητικοί υπάρχει όμως μια λέξη που λέγεται και διακριτικότητα. και στην τελική αν κάποιος έχει πρόβλημα με κάποιον γιατί δεν το αντιμετωπίζει αλλά απλά κάθεται και κουτσομπολεύει;;
και θέλω να κλείσω με μια ατάκα συναδέλφου: "μην αγχώνεσαι, έτσι είναι τα πράγματα εδώ, μην προσπάθεις να το αλλάξεις, θα πάθεις έμφραγμα"
αφιερωμένο σε όσους θέλουν καλύτερες εργασιακές και μαθησιακές συνθήκες...