Πίνακας Ελέγχου Συντονιστών ]

ΔΙΔΥΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ 'Η ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συζητήσεις και απόψεις γενικές.

Δημοσίευσηαπό athpap » 30 Απρ 2011, 21:30

Πριν από χρόνια γράφτηκαν στην Α΄τάξη διδυμάκια( αγόρι-κορίτσι)προερχόμενα από το Βέλγιο. Την πρώτη μέρα οι γονείς έψαχναν να βρουν τις δύο δασκάλες που θα αναλάμβαναν τα παιδιά τους. Εμείς ... κοιταχτήκαμε παράξενα. Είχαμε ως δεδομένο πως τα δίδυμα δε χωρίζονται. Ήταν η πρώτη φορά που ακούσαμε κάτι διαφορετικό. Τα παιδιά δεν τα χωρίσαμε. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. .... Από τότε όμως διαπιστώνουμε πως οι γονείς ζητούν το χωρισμό των διδύμων για υγιέστερη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη-ολόσωστη άποψη-. Και τελικά ...ούτε στο Ηarvard βρίσκονται τα παιδιά αν χάσουν κάποια μέρα τα μαθήματα.
Άβαταρ μέλους
athpap
 
Δημοσιεύσεις: 20
Εγγραφή: 28 Αύγ 2009, 00:00

Δημοσίευσηαπό skoulina » 05 Μάιος 2011, 17:02

Είμαι συνάδελφος και μητέρα δίδυμων αγοριών, τα οποία του χρόνου θα πάνε στην πρώτη δημοτικού. Δε θέλω να είμαι απόλυτη, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι τα δίδυμα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ! Το ένα επηρεάζει το άλλο, πολλές φορές το "τραβάει πίσω", μην αφήνοντας να αναπτύξει την προσωπικότητα και τα χαρίσματά του. Είχα ως μαθητές διδυμάκια με μεγάλη νοητική διαφορά μεταξύ τους. Το αγοράκι έλεγε επίτηδες ψέματα ότι δεν καταλάβαινε, δε σήκωνε το χέρι του, κλπ... για να μη στενοχωρήσει την αδερφή του που ήταν αδύναμη μαθήτρια!
Και οι ψυχολόγοι τονίζουν ότι τα δίδυμα δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μια προσωπικότητα,αλλά ως δυο διαφορετικά άτομα! το βλέπω στα παιδιά μου: Εννοείται ότι θα τα χωρίσω (με οποιοδήποτε κόστος και τίμημα που ξέρω ότι θα πληρώσω), άλλωστε ήδη από το νηπιαγωγείο τα έχω βάλει σε χωριστά τμήματα. Ο ένας είναι εγωιστής και ηγετική φυσιογνωμία και από πολύ μικρά έχει "πνίξει", έχει "καπελώσει" τον άλλο, ο οποίος, ως υποχωρητικός και φιλότιμος, πάντα υποχωρεί. Αποτέλεσμα: δεν διεκδικεί, δεν αντιδρά. Γιατί να χαθεί μέσα στη σχολική τάξη από τον ίδιο του τον αδερφό; γιατί να κρατήσει τον εαυτό του πίσω, μη δείχνοντας την αξία του;

Ξέρετε τι μου είπε η νηπιαγωγός: ότι στην αρχή της χρονιάς ήταν "γλάστρα", "άβουλο". "άχρωμο", "άοσμο" πλάσμα. Μόλις μετά τους δυο μήνες άρχισε να διεκδικεί για τον εαυτό του πράγματα και ναλέει "όχι", όταν ξέφυγε από τη σκιά του αδερφού του. Και μιλάμε για πολύ έξυπνο παιδί.

Φυσικά όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες! Σίγουρα όμως είναι καλύτερο για τα δίδυμα να μεγαλώνουν ως ανεξάρτητες προσωπικότητες, να πατάει το καθένα στα πόδια του! Γνωρίζω το λούκι της Α' δημοτικού με διαφορετικό διάβασμα, διαφορετικό τρόπο, διαφορετική ύλη, αλλά νομίζω ότι κάνω το σωστό.

Συγγνώμη αν σας κούρασα, ήθελα να πω την άποψή μου ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ!!
Άβαταρ μέλους
skoulina
 
Δημοσιεύσεις: 98
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2008, 01:00

Δημοσίευσηαπό skoulina » 05 Μάιος 2011, 17:10

... Και βέβαια να συμπληρώσω ότι στο νηπιαγωγείο τα πάμε περίφημα! Κάποιες ψιλοζήλειες που αντιμετωπίσαμε στην αρχή της χρονιάς (γιατί εμείς δε φτιάξαμε καρτούλα,κλπ), τα προσπεράσαμε εξηγώντας το διαφορετικό τρόπο δουλειάς κάθε εκπαιδευτικού. Άνοιξαν οι ορίζοντές τους, κάνανε ο καθένας τους φίλους τους και χώρισαν ο ένας από τον άλλο, κάτι που τους έκανε πολύ καλό, δεδομένου ότι ούτε στην τουαλέτα δεν πήγαιναν χωριστά!
Άβαταρ μέλους
skoulina
 
Δημοσιεύσεις: 98
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2008, 01:00

Δημοσίευσηαπό katerinataraza » 05 Μάιος 2011, 18:51

Είμαι κι εγώ δασκάλα και μαμά δίδυμων παιδιών (αγόρι-κορίτσι).Στο σχολείο μας έχουμε ένα τμήμα δευτέρας,οπότε τα παιδιά είναι μαζί.Και οι δύο είναι καλοί μαθητές αλλά έχουν τελείως διαφορετικούς ρυθμούς.
Πέρυσι ήμουν πολύ στενοχωρημένη γιατί έβλεπα την κόρη μου να "καπακώνει" τον αδερφό της και τον λυπόμουν.Όμως ο ψυχολόγος που είχαμε στο σχολείο μου έκανε την εξής ρητορική ερώτηση:"γιατί πιστεύεις ότι τον "καπακώνει"κι όχι ότι επίτηδες της αφήνει "χώρο"επειδή ξέρει ότι αυτό της είναι απαραίτητο;"
Αυτό με έκανε να δω τα πράγματα διαφορετικά και δε θεωρώ πια ότι ο μικρός είναι "καημένος".Απλά προσπαθώ με όση υπομονή μπορώ να έχω να ασχολούμαι μαζί του ατελείωτες ώρες ώσπου να τελειώσει τα μαθήματά του και να μην τον συγκρίνω(τουλάχιστον όχι μπροστά του) με την αδερφή του.Ευτυχώς το ίδιο κάνει κι ο δάσκαλός του κι έτσι είμαστε όλοι μια χαρά.
Άβαταρ μέλους
katerinataraza
 
Δημοσιεύσεις: 10
Εγγραφή: 21 Νοέμ 2009, 01:00

Δημοσίευσηαπό eleniathanasiou » 08 Μάιος 2011, 10:24

Επιτρέψτε μου να πω και εγώ την ταπεινή μου γνώμη ,ως μητέρα δίδυμων αγοριών (15 ετών σήμερα ) και δασκάλα .
Θέλησα εγώ τα παιδιά μου να μη χωριστούν για πρακτικούς λόγους ,αλλά και για ψυχολογικούς ( τα παιδιά ήταν πολύ δεμένα μεταξύ τους ).
Ζήτησα βέβαια από τη δασκάλα τους να μην τα βάλει στο ίδιο θρανίο.
Πήγαν υπέροχα και στο Δημοτικό αλλά και μέχρι σήμερα που τελειώνουν το Γυμνάσιο και είναι άριστοι μαθητές . Αναπτύχθηκε ανάμεσά τους μια ευγενής άμιλλα και λειτούργησαν όχι ανταγωνιστικά, αλλά θέλοντας ο καθένας να είναι πρώτος.
Υπήρξαν βέβαια και φορές που πίσω από την πλάτη μου, βοηθούσε ο ένας τον άλλο σε κάποια άσκηση, αλλά αυτό πιστεύω συμβαίνει και σε μη δίδυμα αδέρφια ,όπου μπορεί το ένα να λύσει την αποριά του άλλου.
Σε περίπτωση ασθένειας του ενός, δεν αντιμετώπιζα πρόβλημα σχετικά με την ύλη τους.
Σα δασκάλα και σα μητέρα τους , διευκολύνθηκα πολύ να τους εξετάζω στο ίδιο μάθημα, να εξηγώ και στους δυο μαζί ένα γραμματικό φαινόμενο ή να τους ετοιμάζω κάποιες ίδιες έξτρα ασκήσεις για εμπέδωση.
Αυτό που με προβληματίζει πλέον είναι το πώς αυτά τα δυο <<αυτοκόλλητα>> παιδιά κάποτε θα χωρίσουν !!!!!!
Αστειευόμενοι λένε πως θα πετύχουν και οι δύο στην Ιατρική, για να είναι μαζί. Δεν τους πιστεύω όμως, γιατί άλλες φορές λένε το πως θα περνάει ο καθένας μόνος του στην πόλη που θα σπουδάζει.

Και από την πλευρά της δασκάλας όμως δεν έχω αντιμετωπίσει πρόβλημα με δίδυμους μαθητές μου. Αρκεί να μην αναπτυχθεί μεταξύ τους το φαινόμενο ο ένας να δουλεύει και ο άλλος να τεμπελιάζει (π.χ. να μη γράφει τις ασκήσεις από τον πίνακα ή να μη σημειώνει ) γιατί απλά θα το κάνει ο αδερφός-ή του.
Άβαταρ μέλους
eleniathanasiou
 
Δημοσιεύσεις: 9
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2008, 01:00

Δημοσίευσηαπό eleniathanasiou » 08 Μάιος 2011, 10:33

Θα ήθελα να συτμπληρώσω πως έχω βιώσει πρόβλημα με δίδυμα παιδιά τα οποία είχαν χωριστεί σε διαφορετικά τμήματα.
Η μητέρα καθημερινά έλεγχε και σχολίαζε , ποια δασκάλα εξήγησε καλύτερα το μάθημα, ποια έδωσε καλύτερη φωτοτυπία ή τι παρέλειψε .Πιστέψτε με , ήταν τραγικό !!!!!!!
Άβαταρ μέλους
eleniathanasiou
 
Δημοσιεύσεις: 9
Εγγραφή: 20 Νοέμ 2008, 01:00

Δημοσίευσηαπό skoulina » 09 Μάιος 2011, 20:13

Θα ήθελα να συτμπληρώσω πως έχω βιώσει πρόβλημα με δίδυμα παιδιά τα οποία είχαν χωριστεί σε διαφορετικά τμήματα.
Η μητέρα καθημερινά έλεγχε και σχολίαζε , ποια δασκάλα εξήγησε καλύτερα το μάθημα, ποια έδωσε καλύτερη φωτοτυπία ή τι παρέλειψε .Πιστέψτε με , ήταν τραγικό !!!!!!!


Έχουμε μάθει πια ως εκπαιδευτικοί να κάνουμε τη δουλειά μας και να μην ασχολούμαστε με το τι παρατηρήσεις κάνει ο ένας ή ο άλλος άσχετος γονιός, θέλοντας να παρεμβαίνει στο έργο του δασκάλου! Δηλαδή με ποια κριτήρια έκρινε αυτή η μαμά αν η δασκάλα του ενός κάτι που παρέλειψε δεν το κάλυψε με άλλο τρόπο; το κάθε τμήμα έχει τις δικές του ανάγκες! Να είσαι σίγουρη, συνάδελφε, ότι η συγκεκριμένη μαμά, και την ίδια δασκάλα να είχαν τα παιδιά της, πάλι κάτι θα έβρισκε να της προσάψει!
Άβαταρ μέλους
skoulina
 
Δημοσιεύσεις: 98
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2008, 01:00

Προηγούμενη

Επιστροφή στο Γενικές απορίες για τους εκπαιδευτικούς

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 14 επισκέπτες