Εγώ διδάσκω σε ένα χωριό, όπου το επίπεδο του σχολείου γενικα είναι υπό του μηδενός. Τα μόνα τμήματα που μπορείς να πεις ότι δουλεύονται και επικοινωνούμε σε πολύ καλό επίπεδο (τόσο πάνω στα μαθήματα όσο και γενικότερα) είναι τα δικά μου (ε' και στ').
Από ανάγνωση θα μπορούσα να πω ότι έχω τύχει και σε καλύτερα τμήματα. Πραγματικά, ακόμα και άριστοι μαθητές κομπιάζουν σε πολλές λέξεις. Γι' αυτό το λόγο φτιάξαμε βιβλιοθήκη στην τάξη, με χαλιά και μαξιλάρια.
Ως προς την ορθογραφία, στις αρχές είχαμε πολύ σοβαρά προβλήματα, ακόμα και με τους άριστους. Όμως, ως δασκάλα βασίζομαι σε έναν πολύ σημαντικό κανόνα στο κομμάτι της ορθογραφίας: βάζω τα παιδιά από την αρχή στη διαδικασία να σκέφτονται την ετυμολογία των λέξεων, από πού παράγονται, να τις αναλύουν, να βασίζονται σε απλούς κανόνες γραμματικής και έχω δει ότι τα βοηθάει πολύ. π.χ στη φετινή μου τάξη βλέπω περισσότερο από κάθε άλλη φορά να εφαρμόζουν συνέχεια και υπάρχει θεαματική βελτίωση. Τους το ζητάω συνέχεια, συνέχεια, συνέχεια να αιτιολογούν σχεδόν κάθε λέξη που γράφουν ως προς την ορθογραφία και τα βοηθάει. Σαφώς υπάρχουν ακόμα προβλήματα, ειδικά με τους πιο αδύναμους μαθητές.
Τέλος, σχετικά με τη σύνταξη του λόγου τους, εκεί που βρίσκομαι είναι εύλογο να είναι αρκετά περιορισμένος και, γι' αυτό το λόγο, κάνω τα εξής:
1) διοργανώνουμε "ρητορικούς αγώνες" με κάποιο θέμα κάθε φορά και τα παιδιά κάνουν διάλογο μεταξύ τους με επιχειρήματα.
2) στα θρησκευτικά και στην ΚΠΑ κάνουμε συνέχεια και μόνο συζητήσεις.
3) γράφουμε περισσότερες από ό,τι έχουν τα βιβλια ασκήσεις γραπτού λόγου και μετά τις διαβάζω ανώνυμα στην τάξη και τις αξιολογούμε (μέσα από αυτή τη διαδικασία έχω δει πολλή βελτίωση στα γραπτά τους)
4) δε δέχομαι από κανένα μαθητή να δώσει σύντομη απάντηση (είτε γραπτά είτε προφορικά), παρά μόνο ολοκληρωμένη. π.χ. αν ρωτήσω "γιατί δεν πρέπει να καίμε τα δάση;" δε δέχομαι την απάντηση "επειδή μας δίνουν οξυγόνο" αλλά το "δεν πρέπει να καίμε τα δέση επειδή μας δίνουν οξυγόνο". στην αρχή τα παιδιά δυσκολεύτηκαν πολύ με αυτή τη μέθοδο, αλλά έχουν βελτιωθεί τρομερά. Τουλάχιστον να συνεννοούμαστε όπως πρέπει!
Με όλα τα παραπάνω θέλω να πω ότι όντως τα βιβλία δεν είναι καλά, καθόλου καλά, δεν προσφέρουν το κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθούν επαρκώς βασικές δεξιότητες στα παιδιά. π.χ. εγώ θυμάμαι ότι στην ηλικία των μαθητών μου ήξερα πολύ καλύτερη ορθογραφία και ανάγνωση και μαθηματικά. Εννοείται πως πολλά βιβλία έχουν εξελιχθεί (πχ φυσική, κπα), αλλά τα μαθηματικά - κυρίως - δεν παίζονται, είναι από άλλο πλανήτη. Μιλάμε ότι τα έγραψαν πραγματικοί παιδαγωγοί!