σημεία στίξης!

[kserolas]

Καλησπέρα !Σε άσκηση στο σπίτι να βάλουν τα παιδιά τα σωστά σημεία στίξης:

Μια φορά κι έναν καιρό [..] η κατσίκα πριν φύγει είπε στα κατσικάκια----
-----παιδιά μου---όσο λείπω----- μην ανοίξετε την πόρτα σε κανένα----
-----Να προσέχετε τον κακό λύκο----
Όμως ο λύκος [...] έτρεξε και χτύπησε την πόρτα----
-----Ανοίξτε ----κατσικάκια μου----είμαι η μανούλα σας-----φώναξε με την αγριοφωνάρα του-----Φύγε ----κακέ λύκε----σε καταλάβαμε-----είπαν τα κατσικάκια-----Η μανούλα μας έχει απαλή-----γλυκιά φωνή-----

ποια αναμένονται εκεί όπου σημειώνεται η διακεκομμένη γραμμή(-----);
Μετέφερα ακριβώς την παραγράφηση και τα σημειωμένα κενά.
Δε θέλω να σας διχάσω..τι έπρεπε να βάλουν τα παιδιά;εισαγωγικά ή παύλα διαλόγου;

[falitsa]

Καλησπέρα Kserolas!

Κανονικά η γραμματική λέει ότι:
Χρησιμοποιούμε εισαγωγικά όταν θέλουμε να μεταφέρουμε τα λόγια κάποιου ακριβώς όπως τα είπε. Π.χ.
"Έχεις κάνει λάθος στις πράξεις του προβλήματος ", είπε η μαμά.
"Αλήθεια;", απάντησε ο Πέτρος.
"Ναι, σου λέω!", συνέχισε η μαμά. "Κοίταξε ξανά το αποτέλεσμα"
"Ναι, δίκιο έχεις!", συμφώνησε ο Πέτρος.
Χρησιμοποιούμε παύλα σε διάλογο για να δείξουμε ότι αλλάζει το πρόσωπο που μιλά. Π.χ.
- Έχεις κάνει λάθος στις πράξεις του προβλήματος.
- Αλήθεια;
- Ναι, σου λέω! Κοίταξε ξανά το αποτέλεσμα.
- Ναι, δίκιο έχεις!

Γνώμη μου, σύμφωνα με τη γραμματική:

Η κατσίκα πριν φύγει είπε στα κατσικάκια:"Παιδιά μου, όσο λείπω, μην ανοίξετε την πόρτα σε κανένα. Να προσέχετε τον κακό λύκο".

"Ανοίξτε, κατσικάκια μου, είμαι η μανούλα σας", φώναξε με την αγριοφωνάρα του.

"Φύγε, κακέ λύκε, σε καταλάβαμε", είπαν τα κατσικάκια. "Η μανούλα μας έχει απαλή, γλυκιά φωνή".

Βέβαια, σε πολλά κείμενα στα βιβλία του σχολείου και κυρίως στα Ανθολόγια, συμβαίνει μερικές φορές το ανάποδο
- Πόσων ετών είσαι, γιαγιά; ρώτησα.
- Ογδόντα έξι, είπε.
- Θα ζήσεις ακόμα άλλα οκτώ με εννιά χρόνια;
- Πιθανόν, είπε. Με λίγη τύχη.
- Πρέπει να ζήσεις, της είπα.[...]
- Αυτό θα ήταν υπέροχο, είπε.

Αλλά:
"Και δε φοβάσαι να πας σ' έναν τόσο τρομερό κόσμο;", ρώτησε μια χελώνα.
"Φοβάμαι...αρκετά", της είπε.
"Τότε γιατί πας;"
"Ναι, γιατί πας; Γιατί πας;", φώναξαν μαζί μερικά λαγουδάκια.....

[kserolas]

Η χρήση της στίξης είναι και θέμα επιλογής προσωπικής ,κατά κάποιο τρόπο,όπως το ύφος.. Ανέτρεξα κι εγώ σε κείμενα και είναι όπως τα λες. Προσωπικά τέθηκα με την παύλα ,αλλά και τα εισαγωγικά είναι σωστά.Κάποιες φορές οι ασκήσεις μπορεί να μας φέρουν σε δύσκολη θέση στη διόρθωση. Η δασκάλα πάντως διόρθωσε παίρνοντας ως σωστά μόνο τα εισαγωγικά.

[falitsa]

Η δασκάλα πάντως διόρθωσε παίρνοντας ως σωστά μόνο τα εισαγωγικά.

Μάλλον η συνάδελφος διόρθωσε σύμφωνα με τις επιταγές της γραμματικής και όχι σύμφωνα με το εκάστοτε προσωπικό ύφος κάποιου συγγραφέα...
Anyway, εισαγωγικά χρησιμοποιούνται συνήθως όταν έχουμε να κάνουμε με "πλάγιο λόγο": ["....."], είπε ο τάδε.
Η παύλα χρησιμοποιείται κυρίως για να δώσουμε ζωντάνια στο λόγο, να αναπαραστήσουμε ένα διάλογο δημιουργώντας "σασπένς" και να κερδίσουμε το ενδιαφέρον του αναγνώστη(παραστατικότητα, ζωηρό ύφος...) Τι σου τα γράφω αυτά, όμως, αφού το κατέχεις το θέμα...
Πάντως, έχεις απόλυτο δίκιο όταν λες ότι κάποιες ασκήσεις (Γλώσσας, θα συμπλήρωνα)μας φέρνουν σε αμηχανία, όχι τόσο στις μικρές τάξεις όσο στις μεγάλες(Δ' Ε' Στ'). Η μια γραμματική τα λέει έτσι, η άλλη αλλιώς. Ας μην αναφέρω το "σκοτωμό" που γίνεται με τα λεξικά: Ο Μπ...........ς το λέει έτσι. Ναι, αλλά ο Τ..........ς το λέει έτσι.

[kserolas]

Ευχαριστώ για τη συνομιλία,χαιρετώ!