Τι θα πει «αδυναμία απαντήσεως»; Προφανώς, έλλειψη θέλησης. Γιατί; Επειδή ο ίδιος ο διοικητικός μηχανισμός της παιδείας είναι το ένα τμήμα του προβλήματος. Το άλλο τμήμα είναι η λεγόμενη «βάση», δηλαδή οι διδάσκοντες και ο συνδικαλισμός τους. Τα δύο τμήματα αποτελούν στην παιδεία τη γενικότερη, ιστορική και διαχρονική πλατφόρμα της κρατικής λειτουργίας μας: το πελατειακό σύστημα. Ενώ λοιπόν οι κεντρικές υπηρεσίες καλούν τους (αρμόδιους;) τοπικούς παράγοντες να απαντήσουν, αυτοί μέχρι στιγμής αδρανούν (άνευ επιπτώσεων, εννοείται). Συνελόντι ειπείν, όλα καλά στους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Υπουργείου Παιδείας.

Κατά σύμπτωση, σήμερα στη Βουλή, προ ημερησίας διατάξεως και σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων συζητείται το θέμα της διαφθοράς, της έλλειψης διαφάνειας, της αδυναμίας λειτουργίας των θεσμών. Συζητείται εν μέσω του κλίματος ουσιαστικής πτώχευσης της χώρας μας. Μιας πτώχευσης, που αρκετοί πλέον ομολογούν ότι δεν είναι απλώς οικονομική, αλλά συνολική. Για την ακρίβεια η οικονομική κατάρρευση προήλθε από την χρόνια παθογένεια της πολιτικής ζωής, από τη διαρκή υποβάθμιση των θεσμών. Ενώ λοιπόν η χώρα σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό (και όχι μόνον) έχει ως υπ’ αριθμόν ένα (1) πρόβλημα το έλλειμμα αξιοπιστίας, εμείς μπορούμε να αναλογιστούμε επί πόσον καιρό διαδίδαμε ψεύδη και εξωραΐζαμε την πραγματικότητα. Θ’ ακούσουμε πολλά για «διαπλοκή, ατιμωρησία, ευθύνη, λογοδοσία…», να δούμε πόσα είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε.

Στις Γραφές τα σκήπτρα της υποκρισίας κατέχουν οι Γραμματείς και Φαρισαίοι της Ιουδαίας.
Εν τω συγχρόνω βίω;

Άμωμοι εν οδώ, αλληλούια

1.2.2010
Στέργιος Ζυγούρας

Υ.Γ. (μαζοχιστικό):

Πηγή: e-selides